van Varanasi naar de Himalaya

Een lange (13 uur) maar boeiende treinrit van Varanasi naar Delhi gemaakt, een goeie week geleden, aangezien het nog maar 16 uur was wanneer we vertrokken, en dus nog een dikke 3 uur licht. Zo konden we nog van het landschap en het plattelandsleven genieten. indrukwekkend wel, het Indische platteland is toch wel een wereld waar de tijd lijkt stil te staan. Schoon fotos kunnen nemen hier en dan nog vrij goed kunnen slapen. In Delhi opgewacht door Sanjay, de broer van Santosh, die ons de komende twee weken zal rondrijden. in een ruk naar Shimla gereden, in het prille begin van de Himalaya.

paar daagskes in Shimla doorgebracht in een vuil en marginaal hotelleke. Shimla zelf is wel een grappige stad: gesticht door de Britten, en daardoor met een erg Brits tintje ( bvb architectuur en ook Christelijke kerk), en favoriet plekske voor de welgestelde Indische toeristen. Massas families of pasgetrouwde koppels vullen er de straten, en laten zich verleiden door soms wel erg belachelijke toeristische activiteiten. zo bvb kan men op een yak gaan zitten om vervolgens een foto te laten nemen.

tweede dag in Shimla een uitstap gemaakt naar Kufri National Park. Klinkt als een natuurreservaat, maar is in feite eerder een ultratoeristische berg, waar men komt na een tochtje te paard. op de berg zelf kunt ge dan weer op ne yak zitten (origineel), ballonekes schieten, door ne goedkope telescoop kijken ( zichtbaarheid was erg beperkt, maar daar schijnen de Indiers zich ni aan te storen), en zelfs karten! Ze gaan er hier prat op dat ze de hoogste kartbaan ter wereld bezitten. Grappig zicht wel om een Sikh (die mannen met hun hippe tulband op hun kop) op 2800 meter hoogte in een kart te zien rondtuffen.

Ook wij hebben ons laten verleiden (lees: laten opdringen) tot een paardtocht. Zonder op voorhand te weten wat we konden verwachten, een lange tocht gemaakt naar (alweer) nen tempel. die paarden zijn btw erg pijnlijk voor uw gat! bovendien hebben we het zonneke nogal onderschat, en bijgevolg lekker verbrand...

Twee dagen geleden dan naar Manali gereden, zowat het verst bereikbare dorp voor het moment (wegens de sneeuw zijn de hoge bergpassen nog dicht. Manali is een erg populair plekske, omdat ge er makkelijk geraakt en toch temidden van bergen tot 6220 meter zit, en bijgevolg goed voor trektochten en outdooractiviteiten. dit blijkt echter wel een tegenvaller, omdat we te vroeg op het seizoen zitten voor bijvoorbeeld paragliding en het berijden van de hoge rothangpas (net geen 4000 meter). in de zomer kunt ge van hieruit zelfs tot 5300 meter hoogte met de auto op de op een na hoogste straat ter wereld. Ook voor de serieuzere trektochten ligt er nog te veel sneeuw. toch zullen we waarschijnlijk een van de volgende dagen een trektocht van een dag of twee maken met ne gids.

Manali is op zich wel een heel aangenaam plekske om te vertoeven. de 20 graden hier zijn veel plezanter dan de 40 graden beneden (onze term voor het vlakke India ) , het stikt hier van de toffe cafekes en restaurantjes, internetcafes, en allerlei andere faciliteiten voor toeristen. Die toeristen zijn vooral (overjaarse) hippies. Wij twee zijn precies nog de gewoonste westerlingen hier. Ook de lokale bevolking is hier veel diverser dan voordien: naast Indiers talloze Nepalezen, Tibetaanse monniken,...

Ons hotelleke is hier ook wel goed: basic maar proper en goed gelegen tussen het oude en het nieuwe dorpsdeel. Vanop ons balkon kijken we uit op dennenbossen, terrassen met appelbomen en besneeuwde pieken van 5000 meter. Ne mens kan slechter zitten...
volgende dagen blijven we hier nog in manali en erna zien we wel, blijven hoe dan ook wat hangen in de buurt van de bergen. hopelijk ginder alles ook in orde! iep!