vrijdag 13 april 2007

Agra- Varanasi
















Hebben in Agra de Taj Mahal bezocht. mega toeristisch en vrij duur, zeker naar Indische normen, maar toch wel sjiek . serieus indrukwekkend gebouw, zeker gezien in zijn volledige omgeving met andere paleizen, vijvers, palmbomen, enz.. daarna naar de oude stad van Agra geweest en die was echt nog veel vuiler dan wat we tot nu toe hadden gezien in bvb Jaipur: open rioleringen, stinkende koeien, geiten, straathonden, overal vieze stallekes, precies de middeleeuwen, alleen de gsms en brommers vallen uit de toon... Nog redelijk pijnlijk voorval gehad trouwens: de shoekes stapte naast een koe, en blijkbaar te dicht of zo, want hij is op de horens genomen. Gelukkig met de schrik en een scheur in de broek ervan afgekomen, want de aanval was gevaarlijk onder de gordel... (vraag aan mama van shoekes: is da naaigerief nu mee of ni, zo ja, waar was da juist?)

savonds de trein genomen in tundla, dertig kilometer onder Agra. voor de eerste keer een aantal backpackers gezien, zelfs ne franstalige hippie-belg. onze `extra fast train` komt binnengereden en vol spanning kijken we naar welke wagon we terechtkomen. hopelijk is het beter dan de gewone second class wagons die we zien passeren, waar de mensen echt opeengepakt zitten als batterijkippen. Onze sleeperclass schijnt al snel wat beter te zijn, vergelijkbaar met europese slaapwagons, maar dan stukken primitiever, geen aparte coupes, en geen dekens, lakens, enz...
verkopers van duizend en een producten maken veel lawaai, maar de hitte wordt gelukkig iets draaglijker door de tocht die door de open vesnters naar binnen waait.

Na een redelijk goede nacht in het station van Varanasi aangekomen, waar we meteenm uitkijken of we mister Kahn, de chauffeur die Santosh ons geregeld had, al kunnen zien. Dat viel tegen, hebben er een uur staan wachten terwijl we al werden aangesproken door diverse taxidrivers die ons wijsmaken dat we zijn opgelicht, dat ons hotel niet bestaat enz... even beginnen we er zelf al voor te vrezen, maar na een telefoontje naar santosh wordt alles geregeld en even later komt Kahn toe. Heerlijk lachend oud ventje dat zich uitgebreid verontschuldigt voor het te laat komen en ons meteen op chai masala trakteert (indische kruidenthee).
En dat hotel van ons, dat bleek gelukkig wel te bestaan. lag wel nogal weggedoken achter een paar marginale muurkes, en was nog in volle constructie.

ikke (= shoekes) zal verdertypen. ja, da hotelleke, elektriek valt daar om de vijf voet uit, ma soit, is gewoon ambetant omdat de ventilator niet werkt dan. zit ook ne rare indier in de kamer naast ons, die doet alles voor ons: vuilbak buitenzetten, kaarskes gaan halen als elektriek uit is gevallen, zalfke geven vr wondje da ik heb,... heeft hij ons ook ns gevraagd op zijn kamer te zitten, zit daar nen ouwe in da bed met een gebroken been (kerel moest ook perse in een potteke pissen als ik erbij zat). en de aap kwam uit de mouw (niet letterlijk), alweer mensen die geld nodig hadden vr ziekenhuiskosten etc.

varanasi zelf dan: mister kahn brengt ons met de glimlach overal naartoe waar we willen, en hij is naar eigen zeggen niet zo op geld gesteld, dus mogen we hem geven zoveel als we zelf willen. eerste dag in varanasi hebben we rondgelopen in steegjes waar ontelbare kleine textielweverijkes waren, was een moslimwijk (mr kahn is zelf ook moslim), erna werden we natuurlijk wel weer gepusht om iets te kopen (varanasi bekend om de zijde). in de namiddag zijn we met een bootje naar een fort gegaan op de ganges. wat ik me daarvan vooral zal herinneren is da het systeem hier soms rot is: de kerel die ons vroeg om met het bootje te varen, kan gezien worden als een soort 'pooier van de bootjes', we gaven hem 500 roepies voor een boottochtje van 3 uur ongeveer. de kerel die met ons bootje dan roeide, kreeg maar een karig maandloontje, terwijl hij eigl diegene is die het geld verdient en het werk doet! savonds lekker gegeten in een meer westers getint restaurantje.
volgende dag bracht mr kahn ons nr de plek waar boeddha zijn allereerste gebed heeft gedaan, met als gevolg dat daar nu een tempel en een museum en van die toestanden staat. ge waant u ff in tibet! ga het ff wa korter houden. savonds ook nr de ganges gegaan om nr de avondrituelen te gaan kijken. eveneens indrukwekkend, zeer vreemde cultuur toch wel. slaan ze daar met klokken, mensen die zwaaien met vuur, bootjes op de rivier zelf, etc. vraag mij niet waarom. hebben gisteren ook nog wat tempelkes bezocht in varanasi, zeer mooi wel. onder andere een 'monkey temple', met aapjes dus :)
vandaag niet al te veel gedaan, heb wat was gedaan, en deze namiddag rondgelopen in stadscentrum. hebben crematie gezien van verschillende personen aan een 'ghat' (is de term vr de trappen die over gans de oever lopen en waar alles plaatsvindt, zoals ceremonies, wassen enzovoort), is wel beetje vreemd! derna nog wat rondgelopen en nu zitten we in cybercafe dat naar indische maatstaven meer dan behoorlijk werkt!

vwala, wederom dank vr reacties en mails, is echt leuk om te horen hoe het ginder allemaal zijn gangetje gaat! het amusement en geniet van de aangename 27 graden ginder!

6 opmerkingen:

Anoniem zei

hallo jullie tweetjes

opnieuw een mooie reportage en heel knappe foto's! je leert het nooit,he, zoonlief, van wat op afstand te blijven als je beestjes ziet : als het geen paarden zijn die je trui opeten , dan zijn het heilige koeien die ervoor zorgen dat je voor het eerst naald en draad moet gebruiken! je vindt inderdaad naaigerief, ik denk dat we het in je toiletzak gestopt hebben of bij dat zakje met touw enzo... t lijkt zowat op een minipakje lucifers. maar er is zeker naald en draad mee!
hier is alles en iedereen oké. blijf samen verder genieten, hou de beestjes in de gaten!! zoen, mama

Anoniem zei

Schattig wel... die stoere backpackers aan de andere kant van de planeet, die, na een flirt met een heilig beest, nu met een traan in de ooghoek, vragen hoe de mama hun rugzak heeft gepakt...
Laten we hopen dat de mama ook pakjes heeft voorzien voor elke dag met 'onderbroek, kousen en t-shirt'...

Schitterende foto's!!

Anoniem zei

Fantastisch mooie foto's, ik eis volgende keer wel een foto van mijn broertje die een broek aan het naaien is :), dat wordt pas lachen! Spijtig dat het moment suprême (om eens géén Engels te gebruiken) niet voor de eeuwigheid is vastgelegd. Trouwens broertje, moet je nu al heel je leven in België naast de koeien gewoond hebben om je in Indië door zo'n beest te laten vatten??? Slim hoor!
't Amusement ginder achter en tot een volgend verslag, liefst zonder kleerscheuren!
Kusje van je zusje en aan Simon,
Gretel

Anoniem zei

yooo Bro

ik inmiddels terug van Shanghai, Wuhan,Yichang en Beijing. een ervaring apart! Chinezen zijn zot! das mijn conclusie, nee ma echt chique reis gehad, mysterieuze gele rivier is prachtig, chinese muur is indrukwekkend, en peking en shanghai zijn zotte steden (inclusief uitgangsleven), zie space voor een paar foto's(http://thomasgheysen.spaces.live.com/photos/) Simoneke, ik zie da ge de tijd hebt van uw leven, doe zo voort! geniet van de wereld! groeten aan shoekes

Unknown zei

Hey Simon en Dieter,

Simon, dat telefoontje gisteren liep niet zo goed hé...
Ik ga een 'comment' toevoegen, maar dat heb ik helemaal in het begin van jullie reis ook al gedaan, en ik heb het berichtje nooit teruggezien?! Misschien doe ik iets verkeerd?..
Straffe verhalen, een wereldreis beginnen met India is wel er meteen invliegen hé... De foto's zijn ongelooflijk mooi, prachtig, blijf maar doorsturen... alleen jammer dat ze niet echt vergroten als je erop klikt... maar dat hebben we dan nog tegoed als jullie terug zijn... blijf ervan genieten,
Nik (voor Simon aka pap)

Anoniem zei

Dag Simon en Dieter,

Indrukwekkende foto's en verhalen!
Oma heeft ze allemaal gezien en jullie hebben heel vele groeten van opa en opa en de Keteltjes!
Doe zo voort en stel het zeer goed!!!!