Colonia del Sacramento (Uruguay) - Buenos Aires (Argentina) - Mendoza - Santiago (Chile)

hello! een normaal gezien voorlaatste updatetje. we waren dus aangekomen in 'colonia del sacramento', uruguay. aan de bushalte werden we meteen aangesproken door een madammeke dat voor ons een slaapgelegenheid had aan een enorm schappelijk prijske. toen we onze 'kamer' zagen, werd duidelijk dat het gewoonweg een volledig huiske was dat we helemaal ter onze beschikking kregen! slaapkamer, keuken, leefkamer (met tv inclusief amerikaanse pulpzenders, joepie), sanitair en klein koerke. feest met andere woorden! volgende dag colonia zelf bezocht. het stadje is terecht unesco werelderfgoed: schoon huiskes en pleintjes, allemaal gezellig en schattig en van die dingen, met de zee op de achtergrond en nog meer op de achtergrond de skyline van buenos aires. ge hebt het stadje op een paar uur helemaal doorgelopen, maar das niet erg, konden we het er chill aanpakken. de volgende ochtend namen we een grote catamaran richting 'buenos aires' (de tragere boot ernaartoe was goedkoper, maar op een werkelijk onmenselijk uur, namelijk 5 uur smorgens, niet dus!). een uurke later kwamen we aan in de op een na grootste stad van zuid-amerika, 'buenos aires' (sao paulo staat op nummer 1, mocht iemand het zich afvragen). 12 miljoen inwoners en niet toevallig dan ook de hoofdstad van argentinie. na wat zoeken een hostelleke gevonden en direcht goedkoop gegeten. argentinie is werkelijk super wat eten betreft: waar elders ter wereld kunt ge voor minder dan vier euro een buffet krijgen waarbij ge zoveel moogt eten als ge wilt?! met wat ge kreeg op dat buffet kunt ge heel sierra leone voor 10 jaar van hun voedselprobleem afhelpen! alle soorten groenten, zetmeel in alle mogelijke combinaties (frieten, gebakken patatten, gewone patatten, rijst, brood,...) en last but not least: vlees, vis en gevogelte à volonté en rechtstreeks van de grill! net op het moment dat ge ne hiroshima in uw eigen maag probeert te vermijden, ziet ge de tafel staan met alle desserten: schepijs, taartjes en cake (wat patisserie betreft moeten ze hier trouwens niet onderdoen voor belgie), fruit, enzovoort. simon heeft trouwens opnieuw een wc in een restaurant naar de *** geholpen, volgens mij kickt hij daar heimelijk op... de stad mag terecht een metropool genoemd worden, zo bleek de volgende dag! ons hostel lag vlakbij de breedste straat ter wereld, met ne schone obelisk plak in het midden. in het centrum wat rondgeslenterd en naar het water geweest, allemaal de moeite. savonds in een drukke wandelstraat een filmpje meegepikt. meer moet dat niet zijn! we gingen ook naar de wijken 'palermo viejo' en 'palermo hollywood'. het zijn erg gezellige wijken, en andere mensen vinden dat blijkbaar ook, want het zijn up-market, residentiele wijken. buenos aires (en bij uitbreiding argentinie ook wel min of meer, toch in vergelijking met andere zuid-amerikaanse landen) is in het algemeen trouwens vrij gegoed, en dat is net het leuke aan de stad/het land: aan goedkope, 'half-ontwikkelingsland'-prijzen hebt ge de luxe en kwaliteit van westerse landen. ge voelt u ook thuis in buenos aires, veel europese invloeden (wat bouwstijl, welvaart, mode,... betreft). soit, ben aant afwijken. we gingen de volgende dag naar 'san telmo' en 'la boca', iets armere wijken, waar het stikt van de antiek- en kunstzaken, en op de gezellige pleintjes zit het vol met kunstenaars en locals die net als ons wa genoten van het zonneke, de sfeer en tango, dat op verschillende plaatsen in de stad wordt gedanst. na buenos aires was het tijd voor onze laatste nachtbus, westwaarts richting 'mendoza'. dit kleine stadje ligt in het westen van argentinie, aan de voet van de andes. waarom gaat ne mens daar naartoe? ten eerste omdat het op weg ligt naar santiago in chili, waar we onze vlieger hebben, maar vooral omdat mendoza beroemd is om zijn wijn. uiteraard hoort daar dus het wijnproeven bij! we namen een bus (of liever, een handvol bussen, plus een (spontaan aangeboden) lift, de busnummers staan enkel voor de versiering op die bussen, die mannen rijden gewoon naar waar da ze willen, heb ik den indruk) richting de eerste wijnbrouwerij, gerunned door een frans koppel op middelbare leeftijd uit toulouse. na een korte rondleiding mochten we drie soorten van hun wijn proeven. lekker dus feest alom! aan de overkant van de straat was ook een olijfbrouwerij (of hoe moet ge da noemen), dus daar gingen we ook heen. na een uitleg en rondleiding van een half uur in het spaans mochten we brood en olijven proeven. wederom lekker dus wederom feest! daarna een wandelingetje van vijftal kilometer gemaakt naar een andere wijnbrouwerij met eveneens eerst korte rondleiding en erna, joepie, proeven. daar zat ook een hollands koppel dat we dervoor al op een van de bussen waren tegengekomen, en om een of andere vrij verklaarbare reden waren ze veel spraakzamer dan tevoren. heb een flauw vermoeden dat zij wel meer dan twee bezoekskes aan wijnzaken gebracht hadden... erna weer de bus richting mendoza genomen (en te vroeg afgestapt in een buitenwijk, waarom lijken al die mannen hun pleinen ook zo crimineel hard op elkaar), want volgende dag moesten we vroeg op.
wij onze laatste bus op richting 'santiago de chile', vanzelfsprekend in chili dus. busrit was de moeite, want voor de laatste keer mochten we nog eens de andes oversteken. aangezien we hier meer in het zuiden zitten dan tevoren, reden we nu door met sneeuw bedekte pieken, schoon landschap dus. her en der waren ook skiliften en skipistes, inclusief skieers. op de grens wel lang moeten aanschuiven voor onze stempel, ma alé, hier zijn de grensposten tenminste al op de grens zelf en das al een hele vooruitgang. bus daalde verder af richting santiago en het werd ons duidelijk dat het hier vollop lente is: lekker zonneke, veulentjes in de wei, gele bloemekes, bomen met bloesems en nog zo van die poëtische dingen. santiago binnengereden, hostel gezocht en wa praktische zaakskes geregeld. vandaag hebben we dan de stad zelf bezocht. santiago (zes miljoen inwoners) is de hoofdstad van chili. toevallig waren het nu ook de onafhankelijkheidsdagen (blijkbaar hebben die ni genoeg aan één dag) en da was te zien aan de vlagskes en de muziek en de blije gezichten overal. de stad zelf is wel mooi, wa grote pleinen, grote gebouwen enzovoort. en de chilenen zelf, das een beetje een raar volkje (maar wel vriendelijk). enige nadeel is dat het hier veel duurder is dan in de andere zuid-amerikaanse landen, maar ja, zo lang zitten we hier nu ook niet.
vanavond nemen we de bus naar de luchthaven, waar morgenvroeg het vliegtuig naar lima ons opwacht. dan hebben we een goe dagske om lima te bezoeken en erna drie vermoeiende vluchten richting brussel. we zien der een beetje tegenop, tegen al dat gevlieg, maar ja, dat hoort er nu eenmaal bij! tot binnenkort! iep!