Ko Pha Ngan - Ko Phi Phi - Ko Lanta - Georgetown (Malaysia)

De laatste week in Thailand hebben we vooral eilanden gedaan; een ware island-hop-till-you-drop was het...

Op het prachtige Ko Pha Ngan aan de Oostkust de eerste dag scooters gehuurd en op de plezante palmboomwegskes het eiland rondgeracet. Van postkaartbaai tot postkaartbaai, afgewisseld met een enkele boeddhistische tempel of een waterval in het centrale regenwoud. Die laatste 'attractie' viel wat tegen, maar het uitzicht op het eiland was wel de moeite; dan verschiet ge weer hoeveel palmboomkes er op zo'n petieterig eilandje wel ni staan. Op de terugtocht de eerste Vlamingen ontmoet in weken tijd: sympathieke vader en zoon van Anderlecht die al stevig wat hadden rondgereisd. Rest van de dag nog Mexicaans gaan eten, zelfgemaakt ijs gaan proeven, kortom goed genoten... T begon echter extreem hard te onweren en te regenen, en we zaten nog aan de verkeerde kant van t eiland. Hebben dikke 2 uur zitten schuilen maar uiteindelijk toch besloten om te vertekken. het was ondertussen al wat rustiger aan t regenen. Onderweg werd de schade van de storm wel duidelijk: zigzaggend reden we tussen de palmbladeren, kokosnoten en enorme plassen die verspreid voorkwamen. Vooral het laatste stukske weg was erg pittig. Het is echt niet gemakkelijk om onverlichte steile modderwegskes met een scooter te af te rijden, zeker niet als ge de weg nog half moet gaan zoeken. Eenmaal aangekomen aan ons hutteke stevig doucheke genomen en zitten genieten van ons eten en wat filmkes.

Ondanks dit avontuur besloten om de volgende dag weer te gaan scooteren, omdat het gewoon zo plezant en zo gemakkelijk is. In het binnenland (voor zover deze term op een mini-eiland kan gebruikt worden) een tussen de palbomen verstopte boeddhistische tempel gevonden. Zodra we stopten kwam er een monnik naar buiten. Hij gebaarde ons te volgen, wat we dan maar deden.
In de tempel, gezeten voor een groot Boeddha beeld, heeft hij ons gezegend en een voorspoedige reis gewenst terwijl hij ons met een of ander waterig goedje besprenkelde. Erna nam hij ons mee naar zijn bescheiden leefruimte naast de tempel, waar we koffie, thee en ne banaan kregen. Nog wat zitten babbelen en fotos bekeken van zijn reizen naar Europa. Lachen wel toen we ne foto zagen van hem in zijn oranje monniken-tenueke terwijl hij glunderend neerzit in een Lamborghini. Die Lamborghini bleek van de zanger van Jamiroquai te zijn, die op meerdere foto's naast hem stond. Als bij wijze van afscheid zijn we nog eens door hem gezegend en heeft hij gebeden voor een voorspoedige reis, en kregen we een amulet met zijn afbeelding mee. De dag nog gevuld met het (nogmaals) afcrossen van t eiland, een sporadische duik in het warme water en af en toe ergens op t gemakske iets gaan drinken.

Ons Ko Pha Ngan avontuur zat erop en de volgende dag hebben gereisd van dit eiland naar het vasteland waar we vervolgens per bus het eiland doorstaken tot aan de westelijke kust, aan de Andaman zee. Saai overgangsdagske dus. Aangekomen in de havenstad Krabi wel plezant en goedkoop guesthouseke gevonden en daar meteen alles laten vastleggen voor de volgende dagen.

Daags erna naar het beroemde Ko Phi Phi (eigenlijk een eilandgroepke) gegaan, ook wel bekend als de plaatse waar de film 'the beach' is gefilmd, en volgens sommigen het sjiekste eiland van Thailand.
Omdat accommodatie op t eiland nogal duur is, besloten we om voor een dagtripke te kiezen. In deze formule zaten vervoer per speedboat, verschillende plekken waar we gingen snorkelen, en een maaltijd op Ko Phi Phi Don (het enige eiland van de eilandengroep dat bewoond is)
Het vervoer per speedboat was de max, alhoewel we bij momenten nogal hevig dooreengeschud werden. Onderweg het ene idyllische plekske na t ander aangedaan. Jammer genoeg is de schoonheid van het eiland geen geheim, en overal waar we kwamen waren er nog een tiental andere toeristenboten. Desalniettemin was het echt de moeite, vooral het snorkelen tussen de Nemovissen en andere fluo vissen die rustig rondom u zwemmen terwijl ge er wat ligt te dobberen, is een aparte ervaring. Het schoonste plekske onderweg was zonder twijfel Maya Beach: een ultrawit zandstrand, erachter palboomkes en andere schone tropische planten, en dit in een natuurlijke arena van steile kalksteenrotsen, ook alweer begroeid met tropisch gebladerte. Geen wonder dat het uitgerekend in deze baai is dat men 'The Beach' heeft opgenomen...
's middags lekker Thais buffet op Ko Phi Phi Don, en hups, weer op weg naar een nieuw snorkelplekske. Laatste snorkelplaats hebben we geskipt omdat aan de horizon de hemel heel donker werd. Ge raadt al wat dat te betekenen heeft: begon het fameus te drashen met bijhorende wind, dus ook golven, en onweer. Al de gelukkigen die op de boot zaten, waaronder wij dus ook, werden kletsnat en we werden bovendien goed dooreengeklutst dankzij de golven. Na een boottocht die dankzij dit weer wel lang genoeg geduurd had nu, werden we teruggereden naar ons guesthouse in krabi. Die mannen van dat guesthouse ons nog ns goed uitgelachen, maar dat kon ons niet baten, want de douche achteraf deed wonderen.

De volgende dag moesten we vroeg uit de veren, want we zouden meer zuidwaarts vertrekken naar het eiland Ko Lanta. In het minibuske wat gepraat met een paar coolerds uit Schotland, die drie jaar in Nieuw-Zeeland zijn blijven plakken om er te raften, te boarden, enz... en wat tips over Nieuw-Zeeland gekregen. Volgens hen is het er echt de max, mooi vooruitzicht dus!
Na een ritje van een goeie twee uur en twee korte boottochtjes kwamen we aan in het bungalow resort. omdat het laagseizoen is, kregen we aan een goede prijs een bungalowke dichtbij de kust, en het zwembad bij het resort was mooi meegenomen. die dag besloten we een dorpje te bezoeken, waarvan we dachten dat het in de buurt zou liggen. Na een tweetal uur wandelen kwamen we dan eindelijk terecht in een dorpje met wat winkeltjes en restaurantjes. Aan ons resort hadden ze ons nochtans wijsgemaakt dat er slechts 2 kilometer ver een dorpje lag, maar buiten wat huizen aan de kant van de straat, was er niks te bespeuren.
Eergisteren was echt een chilldag, bestaande uit eten, opwarmen in de zon, afkoelen in het water van het zwembad, opwarmen in de zon, afkoelen in de zee, eten, opwarmen in de zon, afkoelen in het zwembad, enzovoort. Kan een mens ook ns van genieten! Savonds vroeg in ons bed gekropen, want we moesten er de dag nadien (gisteren dus) vroeg uit. We zouden reizen van Koh Lanta naar het Maleisisch eiland Penang. Heel de rit gebeurde in mini-busjes: niet al te confortabel, omdat er te weinig plek is voor uw benen, zodat ge met uw knieen aan uw oren zit, en ondanks airco was het er nog steeds veel te warm. De mini-bus-chauffeurs rijden soepel door wel, en de wegen zijn modern en uitgebouwd genoeg om dit te doen (zeker als ge het vergelijkt met de situatie in india, waar ge er een dag over doet om 250 km af te leggen). De grensovergang met Maleisie verliep eveneens vlot: geen noemenswaardige problemen gehad. Maleisie zelf ziet er naar aziatische normen heel ontwikkeld uit: goede weginfrastructuur, vrij deftige wagens en stevige huizen. Na een rit van een aantal uurtjes kwamen we aan in georgetown, de stad op het eiland penang. Deze keer geen boot gehad om er te geraken, maar gereden op een van de langste bruggen van azie. We hadden ons Georgetown niet zo extreem groot voorgesteld: overal hoge gebouwen te zien, veel verkeer, grote wegen enzovoort. Pas savonds laat werden we in het centrum afgezet, waar we snel een eenvoudig maar proper en goedkoop guesthouse vonden. Nog snel een pizza binnengespeeld en gaan slapen.
Hopelijk ginder ook nog steeds alles in orde! Het amusement ginder! Iep!